بدون شک سطوح بالای شدت صوت (صداهای بسیار بلند یا با توان زیاد) پیامدهایی بر سلامت روحی و بعضا جسمی انسان ها خواهد گذاشت که البته مضرات روحی آلودگی صوتی بسیار بیشتر از صدمات جمسی آن است. برای مثال آلودگی صوتی باعث افزایش فشار خون، فشار روحی و افزایش استرس، بی خوابی یا بدخوابی و ناراحتی های قلبی میشود. همچنین اختلالات سیستم ایمنی در بدن و اختلالات زایمان نیز از سوءاثرات آلودگی صوتی به شمار می آیند. در صورتی که شخص به صورت مستقیم در معرض آلودگی صوتی و صداهای بسیار بلند قرار گیرد، اختلالات شنوایی و کم شنوایی بوجود می آید. گرچه مشکلات شنوایی با افزایش سن بسیار رایج است، اما در جوامع صنعتی که آلودگی صوتی بیشتری دارند، این روند با سرعت بیشتری حرکت خواهد کرد. آلودگی صوتی می تواند به محیط زیست و اکوسیستم نیز آسیب وارد کند. آلودگی صوتی ممکن است باعث انقباض عروق و به تبع آن افزایش فشار خون و سایر مشکلات عروقی شود. شنیدن صدای وزوز درون گوش پس از در معرض قرار گفتن صدای بسیار بلند، از نشانه های این گونه اختلالات عروقی است. صداهای بسیار بلند و ناگهانی می توانند باعث اعمال شوک های شدید به شخص شده و بسته شدن کامل عروق را به همراه داشته باشند. بسته شدن عروق سکته قلبی را در پی خواهد داشت.

 علاوه بر تاثیرات مستقیم آلودگی صوتی با سلامت جسمی افراد، آلودگی صوتی باعث افزایش ناراحتی روحی و استرس نیز می شود. افزایش استرس، احتمال بروز خطا و تصادفات در محیط کار را افزایش می دهد. همچنین باعث بروز رفتارهای ناهنجار و ضداجتماعی در افراد شده و خشنوت بی دلیل را تهییج می کند.

 بزرگ ترین منبع آلودگی صوتی، ترافیک شهری و هوایی است به طوری که 80% کل آلودگی صوتی مربوط به این معضل است. در رده های بعدی، صدای موسیقی بلند و آلودگی صوتی صنعتی قرار دارند. هزینه آلودگی صوتی ترافیک در اروپا، بیش از 40 میلیادر یورو در سال است. طبق آخرین آمار، از هر پنج نفر در اروپا، حداقل یک نفر در معرض شدت صوتی بالای حد استاندارد قرار دارد که می تواند باعث اختلالات سلامت روحی و جسمی شود.

حداقل اختلال آلودگی صوتی، آزار صوتی است که الزاماً منجر به استرس نمی‌شود و تنها شخص را آزار روحی می‌دهد. باید توجه داشت که آزار صوتی ناشی از صدا، تنها به‌شدت صوت آن بستگی ندارد بلکه به الگوی صدا و حساسیت فردی نیز وابسته است. مثلاً ممکن است صدای تق‌تق مداوم که شدت صوت چندانی هم ندارد، در برخی افراد باعث بروز تیک عصبی شود و یا مثلاً بسیاری از افراد به صدای بال زدن پشه در فاصله نزدیک حساس هستند و واکنش‌های شدید از خود نشان می‌دهند درحالی‌که بال زدن پشه شدت صوتی در حد 20 میکرو پاسکال دارد. برای آزار صوتی نمی‌توان حد و معیار مشخصی تعریف کرد چراکه به عوامل متعددی و گوناگونی مانند محیط کار، حساسیت فردی و قابلیت شنوایی بستگی دارد. حتی ممکن است مکالمه عادی دو نفر در محیط کار تمرکز شخص دیگری را برهم زند و یا صدای چکه آب از شیر، باعث شود یک نفر اصلاً نتواند بخوابد. بنابراین تعریف استاندارد برای آزار صوتی بسیار دشوار است. ولی می‌توان معیارهای دست بالایی برای محیط کار تعریف نمود. مثلاً آلودگی صوتی در محیط کار نباید بیش از 55dB باشد. این اعداد بر اساس آمار به دست می‌آیند مثلاً 35-40% افراد بیان کرده‌اند که صداهای بیش از 55dB در محیط کار بسیار ناراحت‌کننده بوده و کار کردن را برای آن‌ها سخت می‌کند.

یکی از بهترین روش‌ها برای اجتناب از آلودگی صوتی و تاثیرات سوء آن، عایق‌کاری صوتی (آکوستیک) است. عایق‌کاری صوتی در کشورهای توسعه‌یافته، یکی از معیارهای ارزش‌گذاری بر ملک محسوب می‌شود. همچنین اصول و استانداردهای متنوع و مختلفی برای عایق‌کاری صوتی ارائه‌شده است. عایق‌کاری صوتی برای بسیاری از محیط‌ها الزامی است مانند بیمارستان‌ها، کتاب‌خانه‌ها، خانه‌های مسکونی، سرای سالمندان، محیط‌های آموزش و پژوهشی، ورزشگاه‌ها، رستوران‌ها، سالن‌های نمایش و موسیقی، سینماها و غیره.

همچنین با عایق‌کاری صوتی و رعایت اصول بهداشت صوتی، می‌توان آلودگی صوتی را در محیط‌های صنعتی که از شدت‌های صوتی بسیار بالا برخوردارند، مانند کارگاه‌های پرس، چکش‌کاری و فورج، ریخته‌گری ماسه‌ای، اره کاری و غیره، به نحوه مطلوبی کاهش داد و سلامت فردی کارگران و کارمندان را تا حد امکان تأمین نمود.